Aan alles komt een einde..
4 augustus 2018 - Bali, Indonesië
Daar istie dan, mijn allerlaatste reisblog. Deze hadden jullie nog tegoed voordat ik officieel gedag zeg en afscheid neem van onze vakantie.
Omdat we al meerdere keren het vliegtuig hebben gepakt deze vakantie, voelde het niet alsof we nu echt naar huis gingen. De tassen werden voor de zoveelste keer ingepakt en de laatste uren voordat we weg moesten hebben we relaxed aan gedaan.
De rit naar het vliegveld duurde veel langer dan gepland, maar gelukkig hadden we hier rekening mee gehouden en waren op tijd vertrokken. Na een tussenstop, bij de McDonalds, aangekomen bij het vliegveld. Eerlijk is eerlijk..ik mis hier echt de Mac-saus en überhaupt de mayonaise want die sambal die je overal bij krijgt komt nu echt mijn neus uit. Ik keek meteen al uit naar een dikke klodder mayo op mijn bord en een frikadel met veel te veel "speciaal" erop!
Omdat we ruim op tijd waren konden we een vliegtuig eerder pakken, eentje waarbij we 10 minuten na het inchecken al mochten boarden. Het enige "nadeel" was dat we niet naast elkaar, maar achter elkaar zaten. Toen die meid achter de balie vroeg of dat een probleem was zei Robb zonder enige twijfel "Nee hoor, prima". Ik denk dat hij deze 1,5 uur rust na 4 weken lang Denise wel als een uitkomst zag en alvast wat rust wilde pakken.
Na 8 vluchten in 4 weken kan ik die filmpjes in het vliegtuig bijna letterlijk, zowel in het Indonesisch als in het Engels meepraten. Laten we het er maar op houden dat dat een luxe probleem is.. en dat ik vooral niet mag klagen. Ik denk erover om een carrière switch te maken en bij Garuda Indonesia als stewardess aan het werk gaan, die filmpjes ken ik nu al, hoe moeilijk kan de rest dan zijn?
Na de overstap in Jakarta kon de lange reis pas echt beginnen. Hop, direct schoentjes uit, dekentje over je benen en serie's kijken. We hebben vrijwel de gehele vlucht turbulentie gehad.. Van de 14 uur vliegen zijn er in totaal denk ik 2 uur geweest dat we niet in meer of mindere maten door elkaar werden geschud. Nu is dat opzich niet zo erg, maar als je wil slapen is dat geschud toch best een beetje irritant..
De vlucht is verder helemaal goed gegaan en op wat irritante en scheten latende kinderen na was er niks te klagen. Gelukkig zijn we inmiddels veilig geland in Nederland en weer thuis op de bank. Bij deze wil ik dan ook meteen iedereen bedanken voor het meelezen en de lieve reacties. Ik vond het erg leuk om de dingen die we meemaakte op te schrijven en ik had nooit verwacht dat er zoveel mensen zouden meelezen. De reacties die erop kwamen vond ik supertof en de mensen die niet hebben gereageerd maar wel hebben gelezen.. Dont worry.. Ik heb jullie stiekem ook allemaal gezien en ben jullie net zo dankbaar!!
Wij kijken alweer uit naar de volgende vakantie.. Dus, misschien tot dan 😁!
Omdat we al meerdere keren het vliegtuig hebben gepakt deze vakantie, voelde het niet alsof we nu echt naar huis gingen. De tassen werden voor de zoveelste keer ingepakt en de laatste uren voordat we weg moesten hebben we relaxed aan gedaan.
De rit naar het vliegveld duurde veel langer dan gepland, maar gelukkig hadden we hier rekening mee gehouden en waren op tijd vertrokken. Na een tussenstop, bij de McDonalds, aangekomen bij het vliegveld. Eerlijk is eerlijk..ik mis hier echt de Mac-saus en überhaupt de mayonaise want die sambal die je overal bij krijgt komt nu echt mijn neus uit. Ik keek meteen al uit naar een dikke klodder mayo op mijn bord en een frikadel met veel te veel "speciaal" erop!
Omdat we ruim op tijd waren konden we een vliegtuig eerder pakken, eentje waarbij we 10 minuten na het inchecken al mochten boarden. Het enige "nadeel" was dat we niet naast elkaar, maar achter elkaar zaten. Toen die meid achter de balie vroeg of dat een probleem was zei Robb zonder enige twijfel "Nee hoor, prima". Ik denk dat hij deze 1,5 uur rust na 4 weken lang Denise wel als een uitkomst zag en alvast wat rust wilde pakken.
Na 8 vluchten in 4 weken kan ik die filmpjes in het vliegtuig bijna letterlijk, zowel in het Indonesisch als in het Engels meepraten. Laten we het er maar op houden dat dat een luxe probleem is.. en dat ik vooral niet mag klagen. Ik denk erover om een carrière switch te maken en bij Garuda Indonesia als stewardess aan het werk gaan, die filmpjes ken ik nu al, hoe moeilijk kan de rest dan zijn?
Na de overstap in Jakarta kon de lange reis pas echt beginnen. Hop, direct schoentjes uit, dekentje over je benen en serie's kijken. We hebben vrijwel de gehele vlucht turbulentie gehad.. Van de 14 uur vliegen zijn er in totaal denk ik 2 uur geweest dat we niet in meer of mindere maten door elkaar werden geschud. Nu is dat opzich niet zo erg, maar als je wil slapen is dat geschud toch best een beetje irritant..
De vlucht is verder helemaal goed gegaan en op wat irritante en scheten latende kinderen na was er niks te klagen. Gelukkig zijn we inmiddels veilig geland in Nederland en weer thuis op de bank. Bij deze wil ik dan ook meteen iedereen bedanken voor het meelezen en de lieve reacties. Ik vond het erg leuk om de dingen die we meemaakte op te schrijven en ik had nooit verwacht dat er zoveel mensen zouden meelezen. De reacties die erop kwamen vond ik supertof en de mensen die niet hebben gereageerd maar wel hebben gelezen.. Dont worry.. Ik heb jullie stiekem ook allemaal gezien en ben jullie net zo dankbaar!!
Wij kijken alweer uit naar de volgende vakantie.. Dus, misschien tot dan 😁!
