VIP in Bali..!

De vlucht van Lombok naar Bali ging echt onwijs snel. Nog voordat ik mijn playlist aan heb kunnen zetten en mijn koptelefoon op had, gingen we alweer landen. Uiteraard is dat fijn, hoe sneller we weer op de grond staan hoe meer we kunnen genieten van ons volgende plekje.

Op het vliegveld in Bali word je meteen aangesproken door tig taxichauffeurs die jou wel naar je bestemming willen brengen. De prijs daarvan was alleen belachelijk hoog. We hadden inmiddels gezien dat een ritje zo rond de 250.000 Rupiah moest kosten, maar de chauffeur beweerde dat het 500.000 Rupiah kostte om ons mee te nemen. Ik schoot wat in de lach en zei tegen hem dat ik voor niet meer dan 200.000 Rupiah bij hem de Taxi in zou stappen. Hij merkte duidelijk dat zijn geblaat geen invloed op me had, kwam nog met een uitgeprint en geseeld a4tje om te laten zien wat het kostte, maar we besloten al snel verder te zoeken. Het koste even wat moeite maar uiteindelijk hadden we een taxichauffeur die ons voor 250.000 wilde wegbrengen.. Deal!

Eenmaal bij ons nieuwe paleisje aangekomen werd ik heel blij van het uitzicht, het zwembad en de privacy die we hier hadden. We keken uit over rijstvelden die afgesloten waren met onwijs mooie palmbomen. Het zag er prachtig uit en inclusief buitendouche en bad maak je mij erg blij.

Dag 1 hebben we heerlijk languit op het dek in de zon gelegen. Heerlijk niks doen, boekje lezen, wat op internet surfen, niks moet en alles mag. Sommige momenten brandde je weg in die sterke zon en moest je echt even afkoelen in het zwembad. Het zwembad was alleen onwijs koud dus ik vond het vaak al genoeg om alleen mijn voetjes te laten afkoelen.

Robb wilde graag naar het voetbalstadion van Bali United. Omdat ik de beroerdste niet ben zijn we er op dag 2 op de scooter naartoe gegaan. Wie Robb een beetje kent weet, dat hij daar uiteraard een shirt moet kopen.. en wie hem nog beter kent weet dat, als hij ziet dat het goedkoop is, hij meteen alle 3 de kleuren moet kopen.. en 2 paar sokken!

We kregen te horen dat er diezelfde avond een wedstrijd gespeeld zou worden tussen Bali United en Indonesië. Robb kreeg kleine glimmertjes in zijn ogen en uiteraard ken ik hem goed genoeg om te weten dat hij daar heel graag naartoe wil. Ik heb hem even laten zweten en knikte wat nonchalant op zijn opmerking: "wel echt jammer dat het vanavond pas is hé, die wedstrijd" en gaf er verder niet teveel aandacht aan. Dat heb ik ongeveer 3 kwartier volgehouden 😈

Toen we eenmaal wat gingen eten konden we vanaf het Bali United café zo het veld opkijken waarna ik zei.. "nou, ga jij anders even die kaarten halen voor die wedstrijd van vanavond". De glimmertjes in zijn ogen waren direct weer terug en zei "ja??? Vindje dat niet erg? Dan koop ik wel de VIP kaarten ja?!?!". Zo gezegd zo gedaan.. VIP kaartjes aangeschaft en we konden diezelfde avond naar de wedstrijd.

Die shirts kwamen vervolgens meteen goed van pas want zo konden we beidde als echte Bali United supporters tussen de rest van de VIP's zitten. Robb had het rode shirt aan met een zwarte korte broek en ik koos uiteraard voor het zwarte shirt met mijn rode broekje. Alsof we nooit anders gedaan hadden kwamen we daar aan en Hop, richting het VIP dek!

Na een groep van beveiligers, die wat glazig en ongeïnteresseerd in mijn tas keken, konden we door naar boven. Daar werd ik ontvangen door 4 Indonezen met een ontbloot bovenlijf en een lichaam alsof ze waren geboren in de sportschool. Ze hadden alle 4 een palmblad in hun hand en eentje tilde mij in alle gemak op en zette mij in een stoel die ze op hun schouders droegen. Ik werd als een Prinses richting mijn VIP plekje gedragen en kreeg direct een cocktail en een schaal met gesneden fruit in mijn handen gedrukt. De hele wedstrijd hebben ze met palmbladeren om mij heen staan zwaaien en ik werd op mijn wenken bediend, bitterballen, pizza, patat.. alles werd mij aangeboden en ik heb de hele wedstrijd kunnen genieten van deze VIP behandeling. Zelfs mijn handen, voeten en nek werden gemasseerd...................
Ok, bullshit natuurlijk!! Nadat mijn tas was nagekeken kon ik met mijn vip kaartje op een keiharde plastic stoel gaan zitten en moest ik zelf maar zien of ik iets te vreten en te drinken wilde halen. VIP is hier toch iets anders dan in in NL maar het kostte dan ook maar €6,-.

Het sfeertje in het stadion was gezellig en aangezien er geen echte verliezers waren, Bali United speelde tegen het nationale elftal van Indonesië, werd er voor iedereen gejuigd.

Dag 3 was best een bewolkte dag. Eigenlijk was de planning om wat bruine huid erbij te kweken, maar dat werd hem dus niet. De temperatuur was heerlijk alleen het zonnetje zat verstopt. We besloten om naar Kuta te gaan. Kuta noemen ze ook wel het Lloret de Mar van Bali, maar is erg leuk om iets te eten of te winkelen. Omdat het best een stukje rijden is hebben we een taxi gepakt. Na een dagje lekker gewinkeld te hebben en nadat we onze buikjes weer vol hadden gegeten was het alweer tijd om terug te gaan.

Een meisje achter de balie van onze villa vroeg aan Robb wat onze volgende bestemming was. Robb antwoordde dat we naar huis gingen omdat er weer gewerkt moet worden. Met een wat vragende blik vroeg ze (uiteraard in het Engels) "moet je werken dan??". Robb antwoordde "ehm, ja". Waarna ze zei "wanneer ga je dan weer op vakantie? Volgende maand??"🙈. Het is wel duidelijk dat ze het idee hebben dat het geld op onze rug groeit en dat we vrije dagen in overvloed hebben.

Je merkt hier sowieso dat er gedacht wordt dat ons werktempo net zo "hoog" ligt als hier, maar dat wij er 1000den euro's voor krijgen. De meeste Indonezen doen in ons opzicht vrijwel de gehele dag niks. Er komt af en toe eens een klant in de supermarkt en waar in Nederland met 2 mensen in de keuken wordt gestaan staan ze hier met zijn 6en..

En toen was de een na laatste dag aangebroken dat we nog in Indonesië zijn. Morgen vliegen we terug naar huis en we wilde graag nog een dagje relaxen in de zon. De dag begon echter met wat regen en het was erg bewolkt. Dit klaarde gelukkig al snel op waarna we, na het ontbijt, vrijwel direct in de zon konden gaan liggen.. And so we did!!!! We flikken het allebei om op deze dag nog even te verbranden.. Ik heb een verbrandde reet en rug gecreëerd en Robb ziet er aan de voorkant uit als een gezonde verse kreeft.

Tijd om te slapen en morgen inpakken.. Later..