Gluurder in de douche!

21 juli 2018 - Yogyakarta, Indonesië

Heerlijk nachtje geslapen in een groot bed. Wakker geworden wanneer ons hoofd en lijf daar zelf zin in hadden, lekker zeg!

Vervolgens een healthy maar heerlijk ontbijt van pannekoekjes met cocos en chocolade. Deze pannekoekjes waren van rijst gemaakt en ondanks dat je bij mij normaal nooit met rijst moet aankomen in de ochtend, op deze manier mag dat zeker wel. Ohja, even voor de duidelijkheid.. Voor pizza mag je mij absoluut wel wakker maken, dus alsje je geroepen voelt... Kom maar door! 😊

Met volle buikjes eerst eens even genoten van het niks doen. We zijn tijdens deze vakantie voornamelijk bezig geweest met heen en weer reizen, bijzondere dingen zien en weinig stil zitten. Ik verlangde wel echt naar een beetje directe zon op mijn benen en even ongegeneerd luieren. Dat was heel fijn.. Maar duurde niet erg lang. Thuis kan ik erg lang lui zijn en genieten van lekker niks doen. Maar hier voelde ik me al snel genoodzaakt toch iets te gaan doen.. en aangezien we toch wat moesten gaan eten konden we dat mooi combineren. Op internet een lekker tentje opgezocht waar we konden lunchen en hop, op de scooter. Deze keer echter wel met 2 helmen 😁.

Dat is trouwens ook geen overbodige luxe hier. Het verkeer in Yogjakarta is echt een grote chaos en de scooters en auto's vliegen je aan alle kanten voorbij. Soms sta je met 50 scooters en 20 auto's voor hetzelfde stoplicht en dat kriskras door elkaar. Toen Robb eenmaal de smaak te pakken had ging hij gewoon lekker mee in het verkeer. Uiteraard moest ik een paar keer de zeikerige vriendin uithangen en zeggen dat hij voorzichtig moest doen... "hati hati"..!! Maar wat ik al eerder heb gezegd.. Daar ben ik nou eenmaal voor.

Lekker wat gegeten, vervolgens ergens anders wat gedronken en toen zijn we maar weer terug gegaan.

Ik bedacht me dat het goed zou zijn voor mezelf en de mensen om mij heen om even te gaan douchen. Nu hoef ik natuurlijk niet alle stappen daarvoor te benoemen maar stel je voor dat je onder de sterrenhemel staat te douchen.. Je gooit je hoofd naar achter.. Maakt je haar nat.. Kijkt omhoog om daadwerkelijk die sterrenhemel te bekijken en je wordt aangekeken door 2 kleine oogjes en een puntig neusje. Ik kon nog net een gil onderdrukken en sprong direct onder de douche vandaan. Op dat moment zag ik dat het een Gekko was die bovenop de douchekop over het randje mij stond te begluren. Dat is dan weer een nadeel van een buitendouche.. Hij kan voor mensen helemaal beschermd en privé zijn. Maar al die kleine gluurbeestjes zitten toch stiekem te kijken of je wel goed genoeg achter je oren wast. Maar goed, zolang ze niks doorvertellen of foto's maken vind ik het prima 😊

Het goede nieuws was.. Dat we niks meer "moesten" en dus lekker konden doen wat we wilde. Het verschrikkelijk slechte nieuws was.. Dat de wekker om 3:00 uur zou gaan. Ja hoor, daar gaan we weer.. Wie bedenkt deze onzin... en welke gek gaat er vervolgens nog mee akkoord ook?? 🤢 Dat werd dus vroeg het bedje in om vervolgens midden in de nacht op te staan.

3:00 uur 's nachts wakker geworden met het idee dat ik echt niet goed bij mijn hoofd ben. We werden om 3:30 opgehaald om naar de Borobodur te gaan. De Borobodur is een grote boeddhistische tempel en als je er vroeg genoeg bent kan je ook nog eens de zonsopgang zien. De zonsopgang is echter niet het enige waarom je vroeg wil zijn. Deze tempel is onder de locals ook een erg gewild toeristisch plekje.. en zoals ik al eerder heb verteld ben je als blondje met blauwe ogen vervolgens ook ineens erg gewild. Het is dus verstandig om deze drukte voor te zijn voordat je zelf veranderd in bezienswaardigheid nr. 1.

Uiteraard waren we ondanks het belachelijke tijdstip niet alleen en hadden meer blanke toeristen deze tip gehad. Met onwijs veel mensen stonden we daar bovenop die Borobodur te wachten tot de zon opkwam. Na een half uur waren we er klaar mee en met nog geen zonnestraal gezien te hebben zeiden we tegen elkaar dat die zon ons gestolen kon worden. We zijn een rondje op de onwijs grote tempel gaan lopen en omdat de meeste mensen zich blindstaarde op die zon, viel de drukte op sommige plekjes erg mee. Daar hou ik van! Uiteraard hebben we verschrikkelijk toeristische foto's geschoten. Maar hé, daar ben je nou eenmaal toerist voor. Trouwens.. die foto's waren wel het minste wat we ervoor terug mochten verwachten. De entree kosten waren in totaal verdorie €53,60,- Vind ik toch best prijzig voor een tempel waarvan de bouwers geen cent meer te zien krijgen.

Nadat we het grote gevaarte ongeveer 10 keer waren rond gelopen en meerdere verdiepingen hadden gehad was het inmiddels tijd om te gaan. Na een paar opdringerige verkopers te hebben afgewimpeld, konden we de auto met de chauffeur van die dag weer in en wegwezen.

Toen werden we naar een museum gebracht.. Hier kregen we een rondleiding van een Engels sprekende gids. Nu kan ik echt wel prima Engels verstaan maar deze gids ratelde zo snel door, dat ik een kwart van haar verhaal miste. Met wat knikken en plaatjes kijken kom je gelukkig ook een eind, maar ik had soms het idee dat ze er Chinees doorheen gooide. Gelukkig vroeg Robb uiteindelijk aan mij of ik haar soms ook niet verstond, dus we kunnen wel stellen dat het aan haar snelle gekwaak lag. Eenmaal dat museum door gewandeld kwamen we terecht op een pleintje met een groep schoolkinderen. Je kan wel raden wat daar gebeurde natuurlijk.. We moesten weer handen schudden alsof we sinterklaas waren die met een zak vol cadeaus het land in kwam en er werden foto's gemaakt alsof we een duet hadden gezongen met Frans Bauer. Uiteindelijk zijn we langzaamaan afgedropen en vriendelijk iedereen uitgezwaaid. Dat "vriendelijk" werd op dat moment wel steeds moeilijker uit te voeren.. Niet omdat ik die foto's en dat geschud zat was.. Maar omdat ik honger kreeg!!! We waren inmiddels al 6 uur onderweg en ik had nog geen hap gegeten.. Het was dus sowieso al een wonder dat iedereen om mij heen nog leefde, maar we moesten dit geluk niet heel veel langer rekken.

Terug in de auto was het gelukkig tijd om een eettentje op te zoeken. Dit eettentje was alleen weer 1,5 uur rijden 🙈! Na wat gemopper, een stille vloek en op mijn eigen tong bijten heb ik (en iedereen om mij heen) het heelhuids gered tot aan het restaurantje. Meteen een heerlijke focaccia besteld, opgesmuld (lees: gevreten) en ik was weer mijn vriendelijke zelf 😁

Na het eten hadden we besloten om nog even in een drukke winkelstraat in de buurt te gaan kijken. Deze straat staat bekend om de drukte en de vele winkeltjes buiten.. Er zijn rijen met kledingrekken met voornamelijk shirtjes met "I Love Yogja" en dat soort toeristische troepjes. Mijn blote benen en eigenlijk mijn hele lijf werden weer van top tot teen bekeken en het leek wel of ik een vreemde Indonesische tekst op mijn voorhoofd had staan. Ik negeer het maar gewoon.. Glimlachen en doorlopen, ze zullen het vast goed bedoelen.

Nadat we wat winkeltjes hadden bezocht waren we aardig aan het inkakken en hadden we besloten morgen terug te komen en voor nu terug te gaan naar de villa. Zo gezegd zo gedaan... Morgen weer een dag.. Selamat malam!
Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

3 Reacties

  1. Wil:
    22 juli 2018
    een klein hapje uit zo'n yogyakartiaans figuur is toch niet zo héél erg om de eerste honger te stillen?
  2. Marco:
    22 juli 2018
    Robbert, je mag lachen hoor als er een foto wordt gemaakt 🤣
  3. Jessica:
    22 juli 2018
    👀😎