Lang reisje naar een paleisje..

Na, voor Nederlandse begrippen, veel te vroeg in bed te zijn beland, wel uitgeslapen wakker geworden. Langzaamaan opgestaan, gedoucht en vervolgens aan het ontbijt.

We besloten met de scooter naar het strand te rijden en daar wat van de zon te genieten. We konden een scooter huren voor 50.000 Rupiah (3euro), wat uiteraard prima te doen is. Iedereen bepaald hier trouwens voor zichzelf of hij of zij een helm wilt dragen en of diegene een helm kan veroorloven. Er is hier geen politie dus doe vooral wat je zelf wilt. Robb kreeg één helm aangereikt en hij vroeg vrijwel direct of er nog een helm was, maar op die vraag werd wat ongemakkelijk gelachen en "ehm no" gezegd. Er kwam ook nog iets als "you only need one" achteraan. Nu was het me al eerder opgevallen dat, wanneer een man en een vrouw samen op de scooter zitten, de man een helm op heeft en de vrouw niet. Ik bedacht me wel dat de meeste vrouwen hier een hoofddoek of burkah dragen maar je kan mij niet vertellen dat deze net zo beschermend is als een helm.

Het enige wat ik me kan voorstellen is dat wanneer een vrouw 50% van haar hersenfunctie verliest na een val van de scooter zij nog steeds ver boven die van de man zit. Maar om nou zo duidelijk het risico te nemen vind ik wel heftig.

Uiteindelijk hebben wij maar besloten dat we, net als driekwart van de bevolking, allebei geen helm zouden dragen. Als we gaan.. Dan gaan we samen 😁.

Eenmaal aangekomen op een leuk plekje namen we wat te drinken en genoten we wat van de zon en de Wifi. Ik moest uiteraard weer even mijn laatste verhaal uploaden en wat bijpraten via de app. Wat hier trouwens wel echt typisch is... Er is verdorie bijna nergens wc papier. Nu snap ik dat mannen flink kunnen schudden en dat er na 3x in de rondte draaien nog maar weinig te vegen valt. Maar kom op.. Waarom wordt er niet even aan de dames gedacht. Iedere keer als ik dit zie dan bedenk ik me dat al die Indonesische vrouwtjes toch constant met half nat ondergoed moeten rondlopen.. (en even voor de perverts onder ons.. Ik bedoel uiteraard van de urine 🙈). En dan heb ik nog niet eens durven nadenken over de "grote boodschap" afronden zonder papier😱!

Maar goed, uiteindelijk een pizza tentje opgezocht wat op nummer 1 stond in de TripAdvisor lijst en daar naartoe geracet. Meerdere keren in Robb zijn oor "Hati Hati" (=voorzichtig) geroepen, wanneer ik vond dat we veels te hard gingen. Daar kwam een "jahaa" op terug.. maar hé daar ben ik nou eenmaal een vrouw voor geworden toch. Dat gezeik hoort er een beetje bij.

Die pizza was overigens heerlijk.. Robb vond het nodig om in Indonesië een pizza met kaas, tomatensaus en chilly te nemen 🙈. Ik wil niet heel bijdehand zijn.. maar de chilly hier is niet zoals wij hem thuis kennen. Als de Indonezen hier iets heet vinden, dan gaan wij er dood aan!!! Maar goed, hij durfde het wel aan. Normaal gesproken ruilen we altijd een pizza punt maar deze keer vond ik het prima om lekker aan mijn eigen pizza te blijven knagen. Robb dacht hier anders over.....
Hij: "zullen we eentje ruilen??"
Ik: "nou, ik weet niet of mijn buik al klaar is voor die hete troep"
Hij: "ah joh, zo heet istie niet"
Ik: "ja maar.......... Naja ok, doe maar dan" (hier zie je meteen mijn gebrek aan voor mezelf opkomen en hoe ik lief ik ben)!!!
De allereerste hap die ik nam voelde ik direct de structuur van meerdere pepertjes op een hoopje.. En zag ik overal peperzaadjes op mijn pizzapuntje. Het gekraak ervan hoorde ik in mijn mond en vrijwel direct was het effect ook merkbaar. Ik keek Robb met traanoogjes aan en nam een flinke slok water. "Dit gaat mijn buik niet leuk vinden" zei ik direct waarna Robb vrolijk en glimlachend zegt.. "ah joh.. Dat merk je pas wanneer je naar de wc gaat". Ik herinnerde hem er even aan dat ik de laatste paar dagen ongeveer om de 2 uur naar de wc ga en gooide er een nadrukkelijke "klojo" achteraan. Mijn lippen waren direct niet meer voelbaar en ondanks dat ik er toch best om moest lachen was er niks echt grappigs aan 🤔! Dit was een perfect voorbeeld van: "ik lach wel, maar ik vind het niet leuk!"

Eenmaal afgekoeld en buikjes vol konden we de weg terug naar ons containertje gaan zoeken. Gelukkig bestaat er ook hier gewoon Google Maps en ben je zo weer op je bestemming als je gewoon het blauwe lijntje volgt, ideaal!

We hadden inmiddels, na minimaal 10x op de foto te zijn gezet door de crew, al wel door dat we één van de eerste westerlingen waren op deze accomodatie. Dit werd nog duidelijker toen we daadwerkelijk moesten poseren bij de container en een soort interview vragen op ons af kregen gevuurd terwijl we stiekem gefilmd werden. Ze weten vast nog niet dat, zodra ik mijn hoofd op welke advertentie dan ook zie verschijnen ik de dollar tekens al in mijn ogen krijg en ze de lul zijn 😁, dat gaat natuurlijk niet zomaar dat snap je zelf ook wel. Je denkt toch ook zeker niet dat die Akela clip van de Wannebiezz zomaar voor niks ging. Daar hebben ze ook een lening voor af moeten sluiten.. Maar hé, dan heb je ook wat 😂😂!

Nadat alle foto ellende weer achter de rug was konden we weer ter zake komen. We zouden namelijk de dag erna vertrekken en moesten de trein van 11:15 naar Yogjakarta halen. In Nederland vertrek je dan een schappelijk tijd want de wegen zijn prima en meer dan genoeg stations in de buurt. Hier moest de wekker om 5:00 uur, zodat we 5:30 konden ontbijten en om 6:00 konden vertrekken. Ik ben een beetje in de war... Ik had verdorie vakantie toch????!!!!

De volgende "nacht" was het zover. Vroeg eruit, ontbijten, en wegwezen. Onze chauffeuse (en haar vriend) was de manager van de plek waar we verbleven. Een in eerste instantie nors uitziende vrouw die geen woord Engels spreekt en waar amper een lachje vanaf kon. Mijn eerste gedachte was ook "getver, moeten we met die gezelligerd mee?!". Ik kwam al snel terug op dit vooroordeel want met behulp van Google Translate probeerde ze op haar manier wat te vertellen over de dingen waar we voorbij reden. Daarnaast had ze ook in Google Translate getypt dat ze mij "very very beautifull" vond. En ja, eerlijk is eerlijk.. Daar maak je natuurlijk ook vrienden mee 😁! Ze wilde ons ook graag van alles laten eten.. Wij waren een beetje huiverig want onze magen kunnen nou eenmaal niet zo goed tegen het eten van de Indonesische straat. Het zal best een paar keer goed gaan maar na de afgelopen dagen probeer ik toch elk mogelijke bacterie te mijden. Met het verhaal dat we "vol" zaten, onze hand op onze buik en volgeblazen wangen leek ze het aardig te begrijpen.

Omdat we toch veel te vroeg aankwamen bij het station wilde ze ons wat dingen in de omgeving laten zien. Je kan wel zeggen dat timing hier echt niet hun ding is, maar uiteraard zeiden we hier geen nee tegen. We gingen naar een plekje die zijzelf ook nog nooit in het echt hadden gezien. Op het plaatje was een azuurblauw meertje te zien met wat rotsen erachter. Echt heel mooi! In het echt was het iets anders... De rots was er, die kwam aardig overheen. Maar het meertje was eigenlijk exact het surfmeer in Vlaardingen na een drukke zomer en pissende kinderen. Na 10x sorry van hun kant en wat ongemakkelijk gelach gingen we maar weer terug. Uiteraard konden wij er ook smakelijk om lachen.. "heb ik tenminste weer wat voor mijn verhaal".

Uiteindelijk in de trein konden we niet naast elkaar zitten. Je besteld op internet, tegelijk twee kaarten maar krijgt alsnog verschillende plaatsen. Ik snap er werkelijk niks van, maar het is zo. Een onderlinge ruilling was ook zo goed als onmogelijk en zo belandde Robb in coupe 2 en ik in coupe 3.. en dat voor 4 uur lang 😣.

Robb zat naast een slapende Indonesische vrouw die opgekruld lag op haar stoel. Ze lag wat te slapen, maar haar blote voeten gleden meerdere keren langs de benen van Robb. Als het een lekker wijf was geweest had ze de blik des doods en wat Indonesische bedreigingen te horen gekregen, maar deze vrouw mocht best een poging doen tot voetje vrijen 😂.

Ik zat naast een licht narcistische Indonees. Deze man vertelde vrijwel direct allemaal verhalen over zichzelf en hoe hij het leven als gids zo perfect vervulde. Alle plaatsen die ik noemde had hij vrienden en wist uiteraard alle plekken waar we waren verbleven. Constant was het: "Oh My God, I also got friends there". Het klopte allemaal alleen van geen kant.. De plekken en de kenmerken die hij noemde zoog hij volledig uit zijn duim. Maar goed, wat jij wil vriend.. Ik knik wel! Daarnaast vertelde hij dingen waar ik geen reet van verstond.. Ik had besloten om niet meer te vragen wat hij zei en gewoon in te schatten of ik "yes", "no" of "ah ok" moest zeggen. De reden hiervan was dat mijn narcistische nieuwe vriend onwijs uit zijn giechel meurde. Ik wilde gewoon echt niet dat hij meer ging communiceren dan nodig, dus herhalen wat hij had gezegd vond ik echt niet nodig. Na dwangmatig de andere kant opkijken na elk van zijn zinnen was hij klaar met zijn betoog en werd het eindelijk rustig en werd de zuurstof weer vrijgegeven. Ik kon weer ademen.. Niet onbelangrijk.

In de trein wordt vooraan elke coupe een plastic bordje opgehangen met de foto van de conducteur en een telefoonnummer erbij. Ik vraag me oprecht af waar dit voor dient. Het lijkt net een offline versie van tinder, bevalt de conducteur je niet dan swipe je gewoon naar de volgende trein. Bevalt hij wel, dan sla je zijn nummer op en regel je een date.

Na 4 uur reizen en eindelijk herenigd met mijn wederhelft konden we naar ons volgende huisje toe. De foto's waren veelbelovend en aangezien het eindelijk weer een villa was, had deze prinses er zin in. Een ritje van 3 kwartier met de taxi kon er ook nog wel achteraan en toen kwamen we eindelijk in ons paleisje. Precies zoals de foto's.. Love it!! Een badkamer die volledig buiten is en enkel omheind door een stenen muurtje en wat plantjes. Een prachtig bad en ook de wc is buiten. Ik kan je uit ervaring vertellen... Buiten douchen is heerlijk... Of nouja, hier is buiten douchen heerlijk. De villa is voornamelijk wit met een onwijs groot bed in het midden uitkijkend op een veld met grassen en bomen.. Werkelijk prachtig. Hier kunnen we het wel 4 nachtjes uithouden.

We gaan nu genieten van het hangen in onze grote hangbank en dan is het tijd om te gaan slapen. Slaap lekker voor nu, tot snel!!